نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• یعقوب فروتن ¹
• سمیه میرزایی ²

¹ دانشیار جمعیت‌شناسی گروه علوم اجتماعی دانشگاه مازندران، ایران، و محقق افتخاری دانشگاه غرب سیدنی، استرالیا

² دانشجوی دکتری مسائل اجتماعی ایران، دانشگاه مازندران

چکیده

هدف اساسی این مقاله پژوهشی، بررسی ترجیحات فرزندآوری در بین گروه‌های قومی منتخب در ایران است. گروه‌های قومی این تحقیق، مشتمل بر اقوام ترک، ترکمن، کرد، گیلک، لر، لک، و مازنی است. یافته‌های این تحقیق نشان‌دهنده شباهت‌ها و تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای در بین گروه‌های قومی از نقطه نظر ترجیحات فرزندآوری آنها است: از یک سو، مهم‌ترین وجوه مشترک آنها این است که نه‌تنها هیچ‌یک از گروه‌های قومی مورد مطالعه تقریباً هیچ‌گونه ترجیح و تمایلی به الگوی بی‌فرزندی ندارند، بلکه بیشترین ترجیح آنها معطوف به الگوی دو فرزند است. از سوی دیگر، بیشترین تفاوت‌ها در بین گروه‌های قومی در زمینه ترجیحات فرزندآوری را باید در الگوی سه فرزند و بیشتر جستجو کرد. در مجموع، تجزیه و تحلیل‌های این تحقیق، مبین این نتیجه‌گیری نهایی است که هیچ‌یک از متغیرهای تحقیق، حتی سطح تحصیلات دانشگاهی نیز نتوانسته است یک نوع هم‌گرایی قومی در الگوی فرزندآوری زیاد یعنی ترجیح به داشتن سه فرزند و بیشتر را فراهم کند که به‌خوبی نشان‌دهنده این نکته مهم است که تعلّقات قومی کماکان نقش بسیار مهم و تعیین‌کننده‌ای در ترجیح فرزندآوری زیاد ایفا می‌کند.

کلیدواژه‌ها

• ترجیحات فرزندآوری
• گروه‌های قومی
• ایران

عنوان مقاله [English]

Ethnic Preferences for Childbearing in Iran

نویسندگان [English]

• Yaghoob Foroutan ¹
• Somayeh Mirzaei ²

¹ Associate Professor of Demography, University of Mazandaran, Iran & Adjunct Fellow, Western Sydney University, Australia (Corresponding Author)

² PhD Candidate in Social Problems of Iran, University of Mazandaran

چکیده [English]

This research paper primarily aims to examine the preferences for childbearing among selected ethnic groups in Iran. The ethnic groups included in this study comprise of Kurd, Gilak, Lor, Lak, Mazani, Turk, and Turkaman. The research findings highlight both similarities and disparities on childbearing desires across different ethnic groups. On the one hand, the most visible similarities relate to the fact that the childlessness is almost undesirable for all ethnic groups, and the majority of them prefer the two-child pattern of childbearing.  On the other hand, the disparities across the ethnic groups exist predominantly in the pattern of desires for ‘3 children and more’. In sum, these research findings confirm the underlying conclusion that none of the independent variables even tertiary education could not lead to an ethnic convergence towards preferences for high childbearing (that is, the desire for having 3 children and more), suggesting that ethnicity and ethnic belonging still tend to play a substantially important role in the preferences for childbearing.

کلیدواژه‌ها [English]

• Childbearing preferences
• ethnic groups
• Iran